29 сакавіка пасьля двухгадовай рэканструкцыі адкрыўся адноўлены Купалаўскі тэатар. Другі раз за амаль 19 гадоў прэзыдэнтцтва тэатар наведаў кіраўнік дзяржавы. І літаральна агаломшыў і купалаўцаў, і ўсіх аматараў тэатру сваімі гучнымі заявамі пра пераход Нацыянальнага тэатру на самаакупнасьць.
На ўрачыстае адкрыцьцё і першую пастаноўку на новай сцэне — традыцыйную «Паўлінку» — квіткі не прадавалі, трапіць можна было толькі па запрашальніках. Кіраўніцтва краіны — урад і адміністрацыя прэзыдэнта, высокае чынавенства, дзеячы культуры, спорту. Пасьля спэктаклю публіка выходзіла ўзрушаная.
«Мне давялося бачыць і Глебава, і Ржэцкую у гэтым спэктаклі. Так што ёсьць з чым параўноўваць. Гэта ўжо нават ня ведаю, якая па ліку „Паўлінка“. Але ўсё адно — здорава»
Некаторых ўразіла ня столькі пастаноўка «Паўлінкі» і адноўлены тэатар, колькі прысутнасьць першай асобы краіны:
«Гэта была цудоўная прэм’ера. Абсалютна новае прачытаньне „Паўлінкі“. Як правільна адзначыў прэзыдэнт, гэта была крытычная публіка. І сама атмасфэры цёплая. А прамова якую сказаў прэзыдэнт! Гэта было вельмі здорава!»
Народны артыст Беларусі, кіраўнік Тэатру-студыі кінаактора Аляксандар Яфрэмаў па-добраму зайздросьціць купалаўцам і спадзяецца на аднаўленьне і сваёй сцэны:
«Я вельмі рады за тэатар, я рады за купалаўцаў. Я спадзяюся, што хутка пачнецца рамонт у кінатэатра „Масква“, дзе мы знаходзімся. І спадзяюся, што ў нас так сама будзе калі-небудзь такое цудоўнае памяшканьне і такія ж добрыя спэктаклі».
Карэспандэнтка: «Ня першы раз вы бачыце «Паўлінку». Вось гэтая пастаноўка — як вам?
«Бліскуча! Проста дзіўна бачыць мне Віцю Манаева, які грае старога... Але, тым ня менш, гэта цудоўная акторская школа».
А пасьля спэктаклю Аляксандар Лукашэнка сустрэўся з калектывам Купалаўскага тэатру. І агаломшыў усіх:
«Гэта датацыйная фірма, так? Не самаакупная? Дык давайце дамо магчымасьць ім зарабіць. Колькі заробяць, толькі і падзеляць. Вызвалім іх ад падаткаў. Будзем кантраляваць толькі «ідэалягічны складнік».
У залі — замяшальніцтва. Міністар культуры Барыс Сьвятлоў пачаў тлумачыць, што бяз пэўных датацыяў тэатру не ўтрымацца, называў лічбы. Аляксандар Лукашэнка яго літаральна абарваў:
«То бок, яны не гатовы, як на Захадзе — у свабоднае плаваньне, і зарабляць грошы на сваё існаваньне і плаціць зарплату? Добра, давайце заплацім 15%, а астатняе няхай зарабляюць».
Нават у незалежных буйных тэатраў сьвету фінансаваньне складаецца з трох крыніцаў: продажу квіткоў; фінансавай дапамогі спонсараў, донараў, і з дапамогі дзяржавы.
Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Віктар Скорабагатаў кажа, што нават усясьветна вядомы міланскі тэатар «Ла Скала» ня ў стане сябе ўтрымліваць. Гэта пры тым, што ў тэатры ёсьць студыя гука- і відэазапісу, спэктаклі запісваюцца да DVD, а дыскі прадаюцца, і квіткі на спэктаклі каштуюць па некалькі сот эўра:
У бальшыні краінаў сьвету тэатры, якія маюць статус нацыянальнага, атрымліваюць фінансаваньне зь дзяржаўнага бюджэту. Прапанову Аляксандра Лукашэнкі перайсьці нацыянальнаму тэатру на самаакупнасьць.
Заслужаны артыст Беларусі Віктар Скорабагатаў пракамэнтаваў так:
«Дзяржаўнай установе прапанаваць самаакупнасьць, маўляў ідзе на ўсе чатыры бакі — ну, ня ведаю... Гэта ж дзяржаўная ўстанова, гэта не прыватнаўласьніцкая. Гэта ж не тэатар, скажам, Станіслаўскага, які быў абсалютна самастойным. Але сам Станіслаўскі — ён жа быў купец Аляксееў. У яго былі грошы ўтрымліваць тэатар. І ня ён адзін утрымліваў. Яшчэ Сава Цімафеевіч Марозаў утрымліваў МХТ. Ну а ўжо калі ён стаў дзяржаўным тэатрам, МХАТам — дык канечне ж за дзяржаўныя грошы існуе!».
У Беларусі толькі чатыры нацыянальныя тэатры — Акадэмічны вялікі тэатар опэры і балету, Драматычны тэатар імя Горкага, Акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы, і Віцебскі драматычны імя Якуба Коласа. І колькасьць тэатральных дзеячоў і наагул, дзеячоў культуры — не параўнальная з колькасьцю, да прыкладу, супрацоўнікаў сілавых структур. І выдаткі на культуру не параўнальныя з выдаткамі на сілавыя структуры.
«Мне давялося бачыць і Глебава, і Ржэцкую у гэтым спэктаклі. Так што ёсьць з чым параўноўваць. Гэта ўжо нават ня ведаю, якая па ліку „Паўлінка“. Але ўсё адно — здорава»
Некаторых ўразіла ня столькі пастаноўка «Паўлінкі» і адноўлены тэатар, колькі прысутнасьць першай асобы краіны:
«Гэта была цудоўная прэм’ера. Абсалютна новае прачытаньне „Паўлінкі“. Як правільна адзначыў прэзыдэнт, гэта была крытычная публіка. І сама атмасфэры цёплая. А прамова якую сказаў прэзыдэнт! Гэта было вельмі здорава!»
Народны артыст Беларусі, кіраўнік Тэатру-студыі кінаактора Аляксандар Яфрэмаў па-добраму зайздросьціць купалаўцам і спадзяецца на аднаўленьне і сваёй сцэны:
«Я вельмі рады за тэатар, я рады за купалаўцаў. Я спадзяюся, што хутка пачнецца рамонт у кінатэатра „Масква“, дзе мы знаходзімся. І спадзяюся, што ў нас так сама будзе калі-небудзь такое цудоўнае памяшканьне і такія ж добрыя спэктаклі».
Карэспандэнтка: «Ня першы раз вы бачыце «Паўлінку». Вось гэтая пастаноўка — як вам?
«Бліскуча! Проста дзіўна бачыць мне Віцю Манаева, які грае старога... Але, тым ня менш, гэта цудоўная акторская школа».
А пасьля спэктаклю Аляксандар Лукашэнка сустрэўся з калектывам Купалаўскага тэатру. І агаломшыў усіх:
«Гэта датацыйная фірма, так? Не самаакупная? Дык давайце дамо магчымасьць ім зарабіць. Колькі заробяць, толькі і падзеляць. Вызвалім іх ад падаткаў. Будзем кантраляваць толькі «ідэалягічны складнік».
давайце заплацім 15%, а астатняе няхай зарабляюць
У залі — замяшальніцтва. Міністар культуры Барыс Сьвятлоў пачаў тлумачыць, што бяз пэўных датацыяў тэатру не ўтрымацца, называў лічбы. Аляксандар Лукашэнка яго літаральна абарваў:
«То бок, яны не гатовы, як на Захадзе — у свабоднае плаваньне, і зарабляць грошы на сваё існаваньне і плаціць зарплату? Добра, давайце заплацім 15%, а астатняе няхай зарабляюць».
Нават у незалежных буйных тэатраў сьвету фінансаваньне складаецца з трох крыніцаў: продажу квіткоў; фінансавай дапамогі спонсараў, донараў, і з дапамогі дзяржавы.
Заслужаны артыст Рэспублікі Беларусь Віктар Скорабагатаў кажа, што нават усясьветна вядомы міланскі тэатар «Ла Скала» ня ў стане сябе ўтрымліваць. Гэта пры тым, што ў тэатры ёсьць студыя гука- і відэазапісу, спэктаклі запісваюцца да DVD, а дыскі прадаюцца, і квіткі на спэктаклі каштуюць па некалькі сот эўра:
Віктар Скорабагатаў
«Калісьці, яшчэ ў 1980 — 81 годзе, калі я быў на стажыроўцы ў „Ла Скала“, пачуў лічбы, які пры нас агучвалі. Дык вось: толькі 15% зарабляў сам тэатар, а астатняе — гэта альбо спонсары, альбо дзяржава».У бальшыні краінаў сьвету тэатры, якія маюць статус нацыянальнага, атрымліваюць фінансаваньне зь дзяржаўнага бюджэту. Прапанову Аляксандра Лукашэнкі перайсьці нацыянальнаму тэатру на самаакупнасьць.
Заслужаны артыст Беларусі Віктар Скорабагатаў пракамэнтаваў так:
«Дзяржаўнай установе прапанаваць самаакупнасьць, маўляў ідзе на ўсе чатыры бакі — ну, ня ведаю... Гэта ж дзяржаўная ўстанова, гэта не прыватнаўласьніцкая. Гэта ж не тэатар, скажам, Станіслаўскага, які быў абсалютна самастойным. Але сам Станіслаўскі — ён жа быў купец Аляксееў. У яго былі грошы ўтрымліваць тэатар. І ня ён адзін утрымліваў. Яшчэ Сава Цімафеевіч Марозаў утрымліваў МХТ. Ну а ўжо калі ён стаў дзяржаўным тэатрам, МХАТам — дык канечне ж за дзяржаўныя грошы існуе!».
У Беларусі толькі чатыры нацыянальныя тэатры — Акадэмічны вялікі тэатар опэры і балету, Драматычны тэатар імя Горкага, Акадэмічны тэатар імя Янкі Купалы, і Віцебскі драматычны імя Якуба Коласа. І колькасьць тэатральных дзеячоў і наагул, дзеячоў культуры — не параўнальная з колькасьцю, да прыкладу, супрацоўнікаў сілавых структур. І выдаткі на культуру не параўнальныя з выдаткамі на сілавыя структуры.